Σε περιπτώσεις που έχει χαθεί μεγάλος αριθμός δοντιών και τα εναπομείναντα δόντια δεν επαρκούν, ή δεν είναι ικανά να στηρίξουν μία ακίνητη προσθετική εργασία καταφεύγουμε στη κατασκευή μίας μερικής οδοντοστοιχίας. Σημαντικό πλεονέκτημά της είναι ότι αν μελλοντικά χαθεί κάποιο από τα υπάρχοντα δόντια μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις να προστεθεί, με ένα μικρό κόστος, στην ήδη υπάρχουσα οδοντοστοιχία χωρίς να είναι ο ασθενής αναγκασμένος να επιβαρυνθεί με την κατασκευή νέας οδοντοστοιχίας.

Υπάρχουν δύο τύποι στήριξης μερικών οδοντοστοιχιών:

·        Με άγκιστρα

Είναι τα μεταλλικά γαντζάκια της οδοντοστοιχίας που τοποθετούνται διακριτικά σε σημεία που κατά το δυνατό δε φαίνονται όταν ο ασθενής μιλάει ή γελάει.

·        Με συνδέσμους ακριβείας (κουμπώματα)

Πρόκειται για ειδικούς μηχανισμούς με τους οποίους η οδοντοστοιχία κουμπώνει επάνω στα δόντια στηρίγματα. Είναι εντελώς αόρατοι καθώς βρίσκονται κάτω από την οδοντοστοιχία αποδίδοντας έτσι μία άριστη αισθητικά λύση.

Ο σχεδιασμός της μερικής οδοντοστοιχίας γίνεται εξατομικευμένα σε κάθε ασθενή ώστε να ληφθεί η καλύτερη δυνατή απόφαση με κορυφαίας ποιότητας υλικά κατασκευής και να επιτευχθεί το ιδανικό γι’ αυτόν λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα.